کد مطلب:329693 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:146

دلداری امام بر زینب (س )
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ

حضرت زینب (س ) از برادر دل نمی كند، به دست و پای برادر افتاد و بوسید، سایر بانوان حرم ، آن حضرت را محاصره كرده و دست و پای او را می بوسیدند و گریه می كردند، امام آنها را آرام كرد و به خیمه برگردانید، سپس خواهرش را به تنهایی طلبید و او را دلداری داد.

((و امر یده علی صدرها وسكنها من الجزع ))؛ سرانجام ، امام حسین (ع ) دستش را بر سینه خواهرش زینب كشید، زینب آرام گرفت و دیگر بی قراری نكرد.

امام به او فرمود: افرادی كه صبر می كنند، پاداش بسیار در پیشگاه خدا دارند، صبر كن تا به پاداشهای الهی برسی ...

آن گاه زینب (س ) خشنود شد و اظهار سرور كرد و عرض كرد: ((یا ابن امی طب نفسا و قرعینا فانك تجدنی كما تحب و ترضی ))؛ ای پسر مادرم . خاطرت شاد و چشمت روشن باد، چرا كه مرا آن گونه كه دوست داری و خشنود هستی ، خواهی یافت .

زبان حال زینب (س ) در این وقت این بود:

صبرت علی شی ء امر من اصبر

ساءصبر حتی یعجز الصبر عن صبری

یعنی : بر چیزی كه تلخ تر از تلخی گیاه صبر است ، صبر می كنم ، و به زودی چنان صبر می كنم ، كه نیروی صبر از قدرت صبر من ، درمانده گردد. آری ، به گونه ای صبر كنم ، كه صبر از من خسته شود.

هان برو زینب كه درد است بی دوا

دردمند حق طبیب دردها است

تند رو زینب كه خواهی شد اسیر

زین اسیری هست جانت ناگزیر

رو یتیمان مرا غمخوار باش

در غریبی بی كس اند، تو یار باش

گر خورد سیلی سكینه دم مزن

عالمی زین دم زدن بر هم مزن (87)


87-سوگنامه آل محمد، ص 342 و 343.